कालच्या वर्जिनिया इन्सिडेन्ट वर सहज मनात आलेलं काही तरी:
तु झालास तेव्हा मी विचार केला
तु शाळेत जायला लागल्यवर मी दुपारी मस्त झोपत जाईन
पण तुझा अभ्यास आणी पोह्ण्याच्या क्लासेस च्या वेळा सम्भाळता सम्भाळता
माझी पूर्ण झोप उडाली
मग मी विचार केला
तु वरच्या वर्गात गेला कि मी मोकळी होइन मग दुपारची झोपेन
पण तुझं रात्र भर जागून अभ्यासात बुडणं पाहिल
आणी माझी ही झोप उडाली
तुला रात्रि २ वाजता चहा करुन देताना विचार केला
तु एकदाचा सिलेक्ट हो चांगल्या युनिव्हर्सिटीत
आणी जा अमेरिकेला
मग मी मस्त झोपेन आरामात
तु गेलास आणी घर रिकामं झालं
त्या रात्रि तुझी आठवण काढत मी उशी भिजवली
तेव्हा ही मला स्वस्थ झोप लागली नाही
आज समाचार पहाताना "ती" न्यु़ज़ पाहिली
आणी मी सम्पुर्ण हादरून गेले
तु सुरक्षित आहेस कळल्या वर ही
आज मला झोप लागली नाही
मी आई आहे रे बाळा
तु किती ही समजावलस तरी
तु घरी येई पर्यन्त
आता मला झोप लागायची नाही......
Wednesday, June 6, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
खरय.
kitti kharai!aai cha prem mullala swastha pahilya shivai kai thambat nahi!
Post a Comment