आदरणिय गुरुजी,
खुप वर्ष आधी लिंकन ने तुम्हाला पत्र लिहिलं होतं,
आज एक आई तुम्हाला साद देत आहे
तुमच्या वर अविश्वास नाही, पण....
माझा मुलगा तुमच्या स्वाधीन करताना मन जरा कचरत आहे
गुरूजी, तुम्ही माझ्या मुलाचं आयुष्य घडवणार आहात
तुम्ही त्याला सांगणार आहात
जगात भले बुरे सर्व लोक असतात
पण करु शकलात तेर येवढं करा
त्यातले विश्वास पात्र कोण हे समजण्याची दृष्टी त्याला द्या
जगात सगळेच विश्वास पात्र नसतात हे ही त्याला सांगा
तुम्ही त्याला सांगणार आहात
ज़गातल्या थोरा मोठ्यान बद्दल
पण करु शकलात तर येवढं करा
सगळ्यांच ऐकून ही आपलं स्वतंत्र मत बनवण्याची बुद्धी त्याला द्या
ऐकीव ज्ञान सदैव खरं नसतं हे ही त्याला सांगा
तुम्ही त्याला सांगणार आहात
चन्द्र सुर्य तारयां बद्दल बद्दल
पण करु शकलात तर येवढं करा
ह्या पृथवी वर पाय रोवून उभं रहाण्याची ताकद त्याला द्या
हवेत तरंगणार्यांच कोणी नसतं हे ही त्याला सांगा
तुम्ही त्याला शिकवणार आहात
गणिताची वजा बाकी,
पण करु शकलात तर येवढं करा
आपल्या माणसांच मोल त्याला कळेल
ही समज त्याला द्या
नात्यां मधे कसले ही हिशोब नसतात हे ही त्याला सांगा
तुम्ही त्याला शिकवणार आहात
जगाचा इतिहास, दाखवणार आहात भूतकाळ
पण करु शकलात तर येवढं करा
वर्तमानात जगण्याची धमक त्याला द्या
जुनं ते सगळच सोनं नसतं हे ही त्याला सांगा
गुरुजी तुम्ही त्याला जगातल सर्व ज्ञान देणार आहात,
त्याला शहाण बनवणार आहात,पण करु शकलात तर येवढं करा
हे सर्व करत असताना त्याला त्याच्या वयाला साजेलशी
दांडगाई ही करु द्या, हे निरागस वय परत येत नसतं
मला माहित आहे, मी खुप मोठं मागणं मागात आहे
पण गुरुजी त्याच्या साठी येवढं तर कराच
फार गोड, गोंडस, निरागस पोरगा आहे हो तो.
Tuesday, June 12, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment